Fuentes Literarias en CALLET: Citas de Autores, Itineraria y Epigrafia

Volver a la Fuente Literaria de CALLET

CITAS DE AUTORES
Fuente Texto Traducción
Pl. 3, 14 Mayhoff, K., C., Teubner, 1967 14. Seriae adicitur Fama Iulia, Nertobrigae Concordia Iulia, Segidae Restituta Iulia, Contributa Iulia Ugultuniae, cum qua et Curiga nunc est, Lacimurgae Constantia Iulia, Steresibus Fortunales et Callensibus Aeneanici. praeter haec in Celtica Acinipo, Arunda, Arunci, Turobriga, Lastigi, Salpesa, Saepone, Serippo. altera Baeturia, quam diximus Turdulorum et conventus Cordubensis, habet oppida non ignobilia Arsam, Mellariam, Mirobrigam Reginam, Sosintigi, Sisaponem. 14. A Seria se le añade el apelativo de Fama Iulia, a Nertobriga el de Concordia Iulia, a Segida Restituta Iulia, Contributa Julia a Ugultunia, con la que ahora también está asociada Curiga, a Lacimurga Constantia Iulia, a los Siarenses Fortunales y a los Callenses Aeneanici. Además de estas, están en la Céltica Acinippo, Arunda, Arunci Turobriga, Lastigi, Salpesa, Saepone y Serippo. La otra Beturia, la que hemos dicho de los Túrdulos y del conventus Cordubensis, tiene ciudades no poco notables: Arsa, Mellaria, Mirobriga, Regina, Sosintigi y Sisapo. Mostrar
Documentación
Pl. 35, 171 Mayhoff, K., C., Teubner, 1967 49. Lateres non sunt ex sabuloso neque harenoso multoque minus calculoso ducendi solo, sed e cretoso et albicante aut ex rubrica vel etiam e sabulo, masculo certe. finguntur optime vere, nam solstitio rimosi fiunt. Aedificiis non nisi bimos probant, quia et intritam ipsam eorum, priusquam fingantur, macerari oportet. genera eorum fiunt tria: Lydion, quo nos utimur, longum sesquipedem, latum pedem, alterum tetradoron, tertium pentadoron. Graeci enim antiqui δῶρον palmum vocabant et ideo δῶρα munera, quia manu darentur; ergo a quattuor et quinque palmis, prout sunt, nominantur. eadem est et latitudo. minore privatis operibus, maiore in publicis utuntur in Graecia. Pitanae in Asia et in ulteriore Hispania civitatibus Maxilua et Callet fiunt lateres, qui siccati non merguntur in aqua. sunt enim e terra pumicosa, cum subigi potest, utilissima. 49. Los ladrillos no son de tierra arenosa ni de grava ni mucho menos pedregosa, sino arcillosa y blanquecina, o de tierra roja o incluso arenosa, pero compacta. Se hacen muy bien en primavera, pues, si se hacen en verano, se agrietan. Para edificios no se aprueban sino los de dos años, porque es conveniente que el propio mortero se remoje bien antes de fabricarlos. Se hacen de tres clases. El “Lydio”, que es el usamos nosotros, de pie y medio de largo y uno de ancho, otro es el “tetradoro” y el tercero el “pentadoro”. En efecto los antiguos griegos llamaban doron al palmo, y por eso dicen dora munera, porque se dan con la mano; por tanto se llaman “de cuatro” y “de cinco palmos”, según su longitud. La anchura es la misma. En Grecia usan los del menor tamaño para obras privadas, los del mayor en las públicas. En la ciudad de Pitana, en Asia, y en Maxilva y Callet, en Hispania, se fabrican ladrillos, que, una vez secos, no se hunden en el agua. Son, en efecto, de tierra porosa, muy aprovechable cuando se puede amasar. Mostrar
Documentación
Vitruvio De architectura 2, 3, 4 4. fiunt autem cum his lateribus semilateria, quae cum struuntur, una parte lateribus ordines, altera semilateres ponuntur. ergo ex utraque parte ad lineam cum struuntur, alternis coriis parietes alligantur et medii lateres supra coagmenta conlocati et firmitatem et speciem faciunt utraque parte non invenustam. Est autem in Hispania ulteriore civitas Maxilua, item Callet, in Asia Pitane, ubi lateres cum sunt ducti et arefacti, proiecti natant in aqua. natare autem eos posse ideo videtur quod terra est de qua ducuntur pumicosa. ita cum est levis, aere solidata non recipit in se nec combibit liquorem. igitur levi raraque cum sint proprietate nec patiantur penetrare in corpus umidam potestatem, quocumque pondere fuerint cogitur ab rerum natura quemadmodum pumex uti ab aqua sustineantur. sic autem magnas habent utilitates, quod neque in aedificationibus sunt onerosi, et cum ducuntur, a tempestatibus non dissolvuntur. En la España Ulterior hay una ciudad de nombre Maxilua -y también Callet-, y en Asia Menor la ciudad de Pitene, donde los ladrillos, una vez fabricados y secos, los arrojan al agua y van flotando. Parece que flotan porque la tierra con la que están hechos es porosa. Así, al ser ligeros, consolidados por el aire, ni se empapan ni absorben el agua. Poseen esta curiosa propiedad de ligereza, lo que impide que penetre en su interior el agua sea cual sea el peso y, por su propia naturaleza -como si fuera la piedra pómez- flotan sobre el agua; poseen numerosas propiedades como el no ser pesados en los edificios y, además, no se deshacen por efecto de las tormentas y lluvias. (Trad. J. L. Oliver Domingo, Alianza Forma) Mostrar
Documentación

ITINERARIA
Fuente Texto Traducción

EPIGRAFÍA
Fuente Texto Traducción
CIL 2, 1372= CILA 2, 1219 (Montellano, Sevilla) Imp(eratori) Caes(ari) / G(aio) Messio Quinto Traiano / Decio Pio Felici In/victo Aug(usto) p(ontifici) maxi/mo p(atri) p(atriae) tribun(icia) potes/tat(e) II co(n)s(uli) II proco(n)s(uli) / [res] p(ublica) Callensis / [de]vota numini / maiestatiq(ue) [eius] / d(ecreto) d(ecurionum) Mostrar
Documentación
CILA II, 1220 (Montellano, Sevilla) D(is) M(anibus) / Luciae P(ubli) f(iliae) / Avirciae / Acilianae / matri piiss<i=U>mae / huic ordo Italicens(is) et / Romulens(es) Hispalens(es) et / Caesarini Asidonens(es) et / Fortunales Siarenses et / Aeneanici Callenses / decreverunt i<m=N>pensam funeris / et statuas / M(arcus) Aemilius Afer Acilianus fil(ius) / honore usus i<m=N>pensam / remisit Mostrar
Documentación